ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

πυροστιά ( ουσ. ) πυροστία [piroˈstia] Σινασσ. πυροσ̑τιά [piroˈʃtça] Γούρδ., Φλογ. π'ροστιά [proˈstça] Ανακ., Αφσάρ., Σίλατ., Φάρασ., Φκόσ. π'ροσ̑τά [proˈʃta] Ουλαγ. π'ρουσ̑τιά [pruˈʃtça] Μαλακ. π'ροστσ̑ά [proˈstʃa] Αραβαν., Γούρδ. π'ροσ̑ά [proˈʃa] Μισθ., Σίλ., Φερτάκ. π'ρουσ̑ά [pruˈʃa] Μισθ. b'ρουστιά [bruˈstça] Μισθ. π'ροσ̑κιά [prοˈʃca] Σεμέντρ., Φλογ. ...

πυρότης (ουσ. ουδ.) π͑υρότης [pʰiˈrotis] Μισθ. π'ρότ' [prot] Αξ. π͑υρότα [pʰiˈrota] Μισθ. Από το πρώιμ. μεσν. ουσ. πυρίτης= σταρένιο καρβέλι (< πυρός = σιτάρι). Εναλλακτικά, από το αμαρτ. πύροπτος (Καραναστάσης 1984-1992: λ. πυρότ-τα) ή από το μεσν. επίθ. πυρόπτητος (πβ. Ἐτ. Γουδ. Φ 557.2 «Φουκάτζα, φῶος κουάσσα, ὅ ἐστι πυρόπτητος». Πβ. πυρότ-τα = φρυγανιά Καλαβρ. και πυρωτή = α) κάτι που φρυγανίζεται β) ψωμί Πόντ.

Αντίδωρο ό.π.τ. : Παπάς μοιράζ̑' π'ρότ' (Ο παπάς μοιράζει αντίδωρο) Αξ. -Μαυρ.-Κεσ. Συνών. αντίδωρο

πώς ( επίρρ. ) πώς [pos] Σινασσ., Φάρασ. πώτς [pots] Αφσάρ., Σατ., Φάρασ. μπώτς [bots] Αφσάρ., Σατ., Φάρασ. πώ [po] Τσουχούρ., Φάρασ. πά [pa] Φάρασ. ...