ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

θωρώ ( ρ. ) θωρώ [θoˈro] Ανακ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Τσαρικ., Φάρασ., Φερτάκ., Φλογ. τωρώ [toˈro] Φερτάκ. χιωρώ [çoˈro] Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σεμέντρ., Τσαρικ. χιωρού [çoˈru] Ουλαγ. σωρώ [soˈro] Σίλ. σ̑ωρώ [ʃoˈro] Σίλ. θωρόου [θoˈrou] Φάρασ. Παρατατ. θώρεινα [ˈθorina] Ανακ., Ποτάμ. χιώρεινα [ˈçorina] Μισθ. Αόρ. θώρτσα [ˈθortsa] Φάρασ. ...

-ι/-ί (επίθμ.) -ι [-i] Αφσάρ., Καππ., Σίλ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. -ί [-ˈi] Ανακ., Αραβαν., Ποτάμ., Σατ., Σίλατ., Σινασσ., Φάρασ. Αρχ. συνήθ. υποκορ. επίθμ. -ιον/-ίον με εξασθένηση της υποκορ. σημ. κυρίως από την μεσν. περίοδο. Η εξέλιξη -ιον > -ιν ήδη μεταγν. Στην συνέχεια, αποβλήθηκε και το τελικό -ν.

Μετουσ. υποκορ. επίθμ. Καππ., Σατ., Φάρασ. : αλαμαλίδι (δαμάλι, αγελάδα μικρής ηλικίας) Καππ. γουρνί (μικρή πέτρινη ή ξύλινη λεκάνη για την υποδοχή ύδατος ή τροφής) Φάρασ., Σινασσ., Αραβαν., Σίλατ., Σατ. φραμί (θάμνος που χρησιμεύει ως φράχτης κήπων) Γούρδ. Συνών. -ίκκο, -ίτσι, -ίτσικος, -όκκο :1

β. Με ατονημένη την υποκορ. σημ. Αφσάρ., Καππ., Σίλ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. : αλμεχτήρι (κάδος για άρμεγμα ) Σίλ., Καππ. γουργούρι (ο λαιμός εσωτερικά και εξωτερικά ) Μισθ., Φερτάκ., Τσουχούρ., Σίλ., Φλογ., Τελμ., Αξ., Ανακ., Σίλατ., Αφσάρ., Δίλ. μαντάλι (μάνταλο ) Σινασσ., Σίλ., Αφσάρ., Φκόσ. στραγάλι (αστράγαλος ) Φάρασ.

-ιά (I) ( επίθμ. ) -ιά [-ˈʝa] Σίλ. -ιά [-ˈa] Ανακ., Μισθ., Σίλ. -α̈́ [-ˈæ] Φάρασ. -έ [-ˈe] Φάρασ., Φκόσ. ...