δαγκάνω (ρ.) νταgάνω [daˈgano] Αξ.

Αξός

ραgάνω [raˈgano] Σίλ.

Σίλλη

ντακώνου [daˈkonu] Μισθ.

Μισθί

Αόρ. ράgασα [ˈragasa] Σίλ.

Σίλλη

Μεταγν. ρ. δαγκάνω.

1. Δαγκώνω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ντακώνου του ψωμί (Δαγκώνω το ψωμί) Μισθ.

Μισθί

-ΚΜΣ-ΚΠ242

KMΣ-ΚΠ242

Συνών. δάκνω

2. Για έντομα, τσιμπώ ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Μύα έκατσι σ̑έρι μ’ απάνου, ράgασέ με (Η μύγα έκατσε πάνω στο χέρι μου, με τσίμπησε) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

Συνών. δάκνω

δαδί ( ουσ. ουδ. ) δαδί [ðaˈði] Αφσάρ., Γούρδ., Φάρασ. νταdί [daˈdi] Αραβαν., Σίλ. ...