ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

δάκρυ ( ουσ. ουδ. ) δάκρυ [ˈðakri] Γούρδ., Μισθ., Σινασσ., Τελμ. ντάκρυ [ˈdakri] Αραβαν., Μισθ. δάκι̂ρ' [ˈðakɯr] Μαλακ. ντάκι̂ρ' [ˈdakɯr] Αξ. ντακρύ [daˈkri] Ουλαγ. ράκι̂́ρι [ˈrakɯri] Σίλ. ντάκρους [ˈdakrus] Μισθ. Θηλ. δάκρα η [ˈðakra] Φάρασ. Πληθ. δάκρυα [ˈðakria] Τελμ. ντάκρουγια [ˈdakruʝa] Μισθ. ...

δακρύζω (ρ.) δακρύζω [ðaˈkrizo] Γούρδ., Ουλαγ. ντακρύζου [daˈkrizu] Μισθ. ρακρύζου [raˈkrizu] Σίλ. Παθ. δακρούμαι [ðaˈkrume] Ποτάμ. Αόρ. εδακρώθα [eðaˈkroθa] Ποτάμ. Από το αρχ. ρ. δακρύω. Ο τύπ. δακρύζω ήδη μεσν.

Δακρύζω ό.π.τ. : Ντακρύιζ' του μάτι μ' (Δακρύζει το μάτι μου) Μισθ. -Κοτσαν. Ρακρύζει του μάτσ̑ι μου (Δακρύζει το μάτι μου) Σίλ. -Κωστ.Σ. Δακρύζουν τα μάτια τ', όζαμαν κονώται ντο νούρι τ' (Δακρύζουν τα μάτια του, την ώρα που φεύγει το πνεύμα του) Ουλαγ. -ΚΜΣ-Θεοδ. || Ασμ. Σαν το είδεν η ξαθή κόρη, πολύ τον εδακρώθη
«Μην κλαις, μην κλαις, ξαθή κορή,
μην κλαις και μη δακρούσαι» (Όταν τον είδε η ξανθή κόρη, πολύ έκλαψε γι' αυτόν
«Mην κλαίς, μην κλαίς ξανθή κόρη
, μην κλαις και μη δακρύζεις») Ποτάμ. -ΚΜΣ-ΚΠ327

δαμάσκηνο ( ουσ. ουδ. ) δαμάσκηνου [ðaˈmaʃcinu] Μισθ. μαράσκηνο [maˈrascino] Ουλαγ. μαράσκηνου [maˈrascinu] Μισθ. μαράσ̑κηνο [maˈraʃcino] Μισθ., Ποτάμ., Φερτάκ. μαράσ̑κηνου [maraʃciˈnu] Μισθ. μανάσκηνο [maˈnascino] Μισθ., Τελμ. μανάσ̑κηνο [maˈnaʃcino] Φερτάκ. μαλάσκηνο [maˈlascino] Ποτάμ., Τροχ. μαρασκηνό [marasciˈno] Γούρδ. μαρασ̑κενό [maraʃceˈno] Αραβαν. ...