ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

υφαίνω ( ρ. ) υφαίνω [iˈfeno] Σινασσ. 'φαινίσκω [feˈnisko] Ποτάμ., Τελμ. 'φανίσκω [faˈnisko] Ανακ., Τροχ. γυφανίσ̑κω [ʝifaˈnisko] Αξ. 'φανίσκου [faˈnisku] Μισθ. 'φανίξου [faˈniksu] Μισθ. 'φανίζω [faˈnizo] Μαλακ., Ουλαγ. φαναίνω [faˈneno] Αφσάρ., Κίσκ. Υποτ. 'φάνω [ˈfano] Σεμέντρ., Τροχ. Παθ., Μτχ. φαμένo [faˈmeno] Φλογ. ...

υφάνισμα (ουσ. ουδ.) 'φάνισμα [΄fanizma] Ουλαγ. 'φάνημα [ˈfanima] Μισθ. 'φαίτσιμα [ˈfetsima] Μισθ. Από το ρ. υφαίνω, όπου και τύπ. 'φανίζω, και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Η ενέργεια και το αποτέλεσμα του ρ. υφαίνω ό.π.τ. : Ογώνα 'φάνισμα ντέ ξεύρω (Εγώ δεν ξέρω να υφαίνω) Ουλαγ. -Κεσ. Συνών. τσικρίκι

ύψωμα ( ουσ. ουδ. ) ύψωμα [ˈipsoma] Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ., Σίλατ., Σίλ. γύψωμα [ˈʝipsoma] Αξ. ύψωμο [ˈipsomo] Ανακ., Ποτάμ., Σινασσ. ...