ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

φώτισμα ( ουσ. θηλ. ) φώτισμα [ˈfotizma] Ανακ., Καρατζάβ., Μισθ., Σινασσ. φώτσισμα [ˈfotsizma] Γούρδ. φώτσ̑ισμα [ˈfotʃizma] Αραβαν. φώτημα [ˈfotima] Μισθ. φώτεμα [ˈfotema] Φάρασ. Εν., Γεν. φωτισμάτου [fotiˈzmatu] Ανακ. φωτισμάτ’ [fotiˈzmat] Καρατζάβ., Φλογ. φωτημάτ’ [fotiˈmat] Μισθ. Πληθ. φωτίσματα [foˈtizmata] Σινασσ. ...

φωτιστικός (ουσ. αρσ.) φωτιστικός [fotistiˈkos] Ανακ., Φάρασ. φωτισ̑τικό [fotiʃtiˈko] Μαλακ. Πληθ. φωτισ̑τικά [fotiʃtiˈka] Ανακ., Μαλακ. φωτσικά [fotsiˈka] Σινασσ. Από ουσιαστικοπ. του μεταγν. επιθ. φωτιστικὸς = αυτός που φωτίζει.

Βαφτισιμιός, βαφτιστήρι ό.π.τ.

χα (II) ( επίρρ. ) χα [xa] Ουλαγ. ...