λοκούμι (ουσ. ουδ.) λουκούμ' [luˈkum] Σινασσ.

Σινασσός

λοκούμι [loˈkumi] Σίλ.

Σίλλη

λοκούμ' [loˈkum] Ανακ.

Ανακού

λοqούμ' [loˈqum] Μισθ., Φλογ.

Μισθί, Φλογητά

λοχούμ' [loˈxum] Ανακ., Μισθ.

Ανακού, Μισθί

λοχούμι [loˈxumi] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. ουσ. lokum, όπου και διαλεκτ. τύπ. lohum.

1. Λουκούμι Μισθ., Σινασσ., Φάρασ.

Μισθί, Σινασσός, Φάρασα

: Ήφερέν με ένα μεdζιτιέ, ένα μικρό κεσά και ένα κουτί λουκούμια (Μου έφερε ένα νόμισμα, ένα μικρό δοχείο και ένα κουτί λουκούμια) Σινασσ.

Σινασσός

-Τακαδόπ.

Τακαδόπουλος 1982

|| Φρ. Πατάκας λοκούμια (Λουκούμια από πατάτα˙ πατατοκεφτέδες) -Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

β. Είδος γλυκού εορταστικού παξιμαδιού, περιχυμένου με πετιμέζι Ανακ., Φλογ.

Ανακού, Φλογητά

2. Eίδος πηλού (μείγμα λάσπης, λαδιού, μαλλιού και γύψου) για την επιδιόρθωση σωληνώσεων Ανακ.

Ανακού

Πβ. λοκ

λόκους () ...