Διψώ ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ον παίνισ̑καν, το παιρί γάνωνε (Καθώς πήγαιναν, το παιδί διψούσε πολύ) Γούρδ.

Γούρδονος

-Dawk.

Dawkins 1916

Μάνα γάνωσα, ας έμbω 'ς ετό τ' αμπέλ' κι ας φάγω λίγα σταφύλια (Μάνα δίψασα, ας μπώ σ' αυτό το αμπέλι κι ας φάω λίγα σταφύλια) Γούρδ.

Γούρδονος

-Καράμπ.

Καράμποδος 1948

Πήγε νηστικός και γανωμένος, παγούρωσε (Πήγε νηστικός και διψασμένος, πάγωσε) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

|| Ασμ. Τον έκλινε κι εφίλησε, τα σ̑είλια τ' γανωμένα (Έσκυψε και τον φίλησε, τα χείλια του ξεραμένα) Ανακ.

Ανακού

-ΙΛΝΕ 374

Τουργούτης 1893

Και τα νερά που πορπατάνε, χλωρά και χλωριασμένα
τα νίβουνdαι οι άνιφτοι, πίνουν οι γανωμένοι (Και τα νερά που κυλούν, πράσινα και μπαγιάτικα,
πλένονται οι άπλυτοι, πίνουν οι διψασμένοι) Ποτάμ.

Ποτάμια

-ΚΜΣ-ΚΠ327

ΚΜΣ-ΚΠ327

Συνών. γανιάζω :1