ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

κώλος ( ουσ. αρσ. ) κώλος [ˈkolos] Ανακ., Αξ., Φλογ. κώλους [ˈkolus] Μαλακ., Μισθ., Σίλ., Τσαρικ. γκώλους [ˈgolus] Μισθ. κως [kos] Φάρασ. ...

κωλοσέρνομαι (ρ.) κωλοσέρνομαι [koloˈsernome] Σινασσ. Νεότ. ρ. κωλοσέρνω το οπ. από μεσν. ρ. κωλοσύρω = σέρνω κάποιον στο έδαφος για βασανισμό.

Σέρνομαι με τον κώλο Σινασσ.

κωλώ ( ρ. ) κωλώ [koˈlo] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σεμέντρ., Σίλ., Σινασσ., Τελμ., Φερτάκ., Φλογ. κωάω [koˈao] Φάρασ. Παρατατ. κώλανα [ˈkolana] Ποτάμ., Σινασσ. κώλεινα [ˈkolina] Αραβαν., Σίλ. Αόρ. κώλ'σα [ˈkolsa] Γούρδ. κώλτσα [ˈkoltsa] Αξ., Μισθ., Τροχ., Φάρασ., Φλογ. Προστ. κώλα [ˈkola] Αξ., Αραβαν., Ουλαγ., Σινασσ., Φερτάκ., Φλογ. ...