ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κυριώνω ( ρ. ) κυριώνω [ciˈrʝono] Αξ., Μαλακ., Φλογ. κυριώνου [ciˈrʝonu] Δίλ., Μισθ. κ'ριώνω [kriˈono] Ποτάμ., Σινασσ. Αόρ. κύριουσα [ˈcirʝuisa] Μισθ. ...

κύρκας (ουσ. αρσ.) κύρκας [ˈcirkas] Ανακ., Μαλακ. Μεσν. ουσ. κύρκας = α) εραστής, αγαπημένος β) προσφώνηση σε νεαρό άνδρα, το οπ. από το ουσ. κύριος > κυρ και το παραγωγ. επίθμ. -κας.

Μόνο σε άσμ., θωπευτ. ο πατέρας : || Ασμ. - Άμε αρνήστ' τον κύρκα σου κι έλ' ας σε κοινωνήσω
- Δεν αρνιέμαι τον κύρκα μου, κι έρουμαι μετά σένα (- Εμπρός, αρνήσου τον πατέρα σου κι έλα να σε κοινωνήσω
- Δεν αρνιέμαι τον πατέρα μου κι έρχομαι μαζί σου) Μαλακ., Ανακ. -Παχτ. Συνών. βαβάς :1, γονιόκας

κωθώνι ( ουσ. ουδ. ) κωθών' [koˈθon] Ανακ., Σίλατ., Σινασσ. ...