κύριος (ουσ. αρσ.) κύριος [ˈcirios] Αξ.

Αξός

κ͑ύριο [ˈkʰirio] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

κερεόζ [cereˈoz] Αραβαν.

Αραβανί

κύρης [ˈciris] Σινασσ.

Σινασσός

γκύρης [ˈɟiris] Σινασσ.

Σινασσός

κυρ [cir] Σινασσ., Τελμ.

Σινασσός, Τελμησσός

Κλητ. Κύρι͜ε [ˈcirʝe] Ανακ., Αραβαν., Μισθ.

Ανακού, Αραβανί, Μισθί

Κύρια [ˈcirʝa] Αξ.

Αξός

Από το αρχ. επίθ. κύριος. Ο τύπ. κύρης ήδη μεσν., πβ. Σαχλ. Ἀφηγ. 30 «Ὁ κύρης καὶ ἡ μάννα μου». Ο τύπ. κυρ επίσης μεσν.

1. Ως προσαγόρευση του Θεού, ο Κύριος Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μισθ., Σινασσ.

Ανακού, Αξός, Αραβανί, Μισθί, Σινασσός

: Κύριε 'σού Χριστέ να με φυλάκνεις (Κύριε Ιησού Χριστέ να με προστατεύεις) Ανακ.

Ανακού

-Κωστ.Α.

Κωστάκης 1963

Κύριε ‘λέησον, λέισ̑καμ’ τσ̑ι φεύγισ̑κιν ο βαραχτάρους (Κύριε ελέησον λέγαμε και έφευγε ο βαρυπνάς, ο εφιάλτης) Μισθ.

Μισθί

-Κωστ.Μ.

Κωστάκης 1977

Ντόκα σ’ Κερεόζ να λεζ ντάιμα (Δόξα σοι ο Κύριος να λες πάντα) Αξ.

Αξός

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

Αν ντε γκιϋρλεdίσ̑’, «Κύριε ’λέησον» ντε λέγ’ κανείς (Αν δεν βροντήσει, Κύριε ελέησον δεν λέει κανείς˙ μόνο όταν φοβερίσεις σε υπολογίζουν) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

2. Μόνο σε άσμ., πατέρας Σινασσ.

Σινασσός

: || Ασμ. Ήταν η μάνα μ' Κλέπαρη, κι ο κύρης μου Τουλκιέρης ((Η μάνα μου λεγόταν Κλέπαρη και ο πατέρας μου Τουλκιέρης)) Σινασσ.

Σινασσός

-Λεύκωμα

Νέα Σινασός 1924

Και ωσού να πει έχετε γειά, πήρεν σαράνdα μίλια
πήγεν, εύρε τον gύρη του, τ’ αμbέλι κορμοκόφτει
(Και μέχρι να πει «έχετε γεια», πήρε σαράντα μίλιαπήγε και βρήκε τον πατέρα του, να κόβει του κορμούς του αμπελιού) Σινασσ.

Σινασσός

-Lag.

Lagarde 1886

Συνών. αφέντης :2, πασάς :4

3. Προσφώνηση προς ενήλικο άνδρα Σινασσ., Τελμ.

Σινασσός, Τελμησσός

: || Ασμ. Χήρα παιδίν ανέθρεψε, και λέν τον κυρ Πορφύρη ((Μια χήρα μεγάλωσε ένα παιδί, και το λένε κυρ Πορφύρη)) Τελμ.

Τελμησσός

-Lag.

Lagarde 1886

Σήκω, σήκω κυρ Κωσταντή, κι ο βασιλιάς σε θέλει ((Σήκω, σήκω κυρ Κωσταντή, και σε θέλει ο βασιλιάς)) Σινασσ.

Σινασσός

-Lag.

Lagarde 1886

Δεν σε φοβούμαι, κυρ βορεά, δεν σε φοβούμαι, Νοτιά
Ένται τα σπίτια μου ψηλά κι άνδρας μου παλληκάρι (Δεν σε φοβάμαι, κυρ Βοριά, δεν σε φοβάμε Νοτιά
Είναι τα σπίτια μου ψηλά κι ο άντρας μου παλληκάρι) Σινασσ.

Σινασσός

-Lag.

Lagarde 1886

Συνών. τσελεμπής :1, Πβ. κυρά

κυριώνω ( ρ. ) κυριώνω [ciˈrʝono] Αξ., Μαλακ., Φλογ. κυριώνου [ciˈrʝonu] Δίλ., Μισθ. κ'ριώνω [kriˈono] Ποτάμ., Σινασσ. Αόρ. κύριουσα [ˈcirʝuisa] Μισθ. ...