ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κυράτσα ( ουσ. θηλ. ) κεράτσα [ceˈratsa] Γούρδ. τσεράτσα [tseˈratsa] Μισθ. ...

κυριακάτικος (επίθ.) κερεκιάτ'κο [cereˈcatko] Αξ. τσ̑ερετσ̑ιάτικο [tʃereˈtʃatiko] Μισθ. Από το ουσ. Κυριακή, όπου και τύπ. Κερεκή, με παραγωγ. επίθμ. -ιάτικος.

1. Ο σχετικός με την Κυριακή Αξ.

2. To oυδ. πληθ. ως επίρρ., κυριακάτικα, την Κυριακή Μισθ. : Τσ̑ερετσ̑ιάτικα γκόσμους ντε χιωρεί (Tην Κυριακή ο κόσμος δεν δουλεύει) Μισθ. -Κοτσαν.

Κυριακή ( ουσ. θηλ. ) Κεριακή [cerʝaˈci] Ποτάμ., Σίλατ., Σίλ. Κερεκή [cereˈci] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Δίλ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Σίλ., Σινασσ., Τζαλ., Τροχ., Φερτάκ., Φλογ. Τσ̑ερετσ̑ή [tʃereˈtʃi] Μισθ., Τσαρικ., Φάρασ. Τζ̑ερεdζ̑ή [dʒereˈdʒi] Ανακ., Σατ., Φάρασ., Φκόσ. ...