αχαλής (ουσ. αρσ.) αχαλής [axaˈlis] Αφσάρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Φάρασα

αχαλί [axaˈli] Μισθ., Φλογ.

Μισθί, Φλογητά

εχαλής [exaˈlis] Φάρασ.

Φάρασα

εχαλί [exaˈli] Αραβαν.

Αραβανί

Από το τουρκ. (< αραβ.) ουσ. ahali = κόσμος, λαός, όπου και διαλεκτ. τύπ. ehali. H λ. και Λιβύσσ.

Κόσμος, πλήθος ανθρώπων ό.π.τ.

ό.π.τ.

: T' αχαλί ούλ-λο σηκούταν ορτύς (Όλος ο κόσμος σηκωνόταν όρθιος) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

Συνών. κόσμος

αχαμνός ( επίθ. ) αχαμνό [axaˈmno] Αξ., Αραβαν., Ποτάμ. χαμνό [xaˈmno] Αξ., Μαλακ., Μισθ. Πληθ., Ουδ. αχαμνά [axaˈmna] Αξ., Μαλακ., Σινασσ. χαμνά [xaˈmna] Αξ., Μισθ., Τροχ., Φλογ. ...