ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

χηρεύω ( ρ. ) χηρεύω [çiˈrevo] Γούρδ. χηρεύου [çiˈrevu] Μισθ. σ̑ηρεύω [ʃiˈrevo] Σινασσ., Φλογ. χηριεύω [çiˈrʝevo] Αραβαν. σ̑ηριάζου [ʃiˈrʝazu] Σίλ. Αόρ. χήρεψα [ˈçirepsa] Γούρδ. σ̑ήρεψα [ˈʃirepsa] Σινασσ. ...

χηριότη (ουσ. θηλ.) σ̑ηριότη [ʃiˈrʝoti] Μαλακ. Από το ουσ. χήρος-χήρα και το παραγωγ. επίθμ. -ότη.

Χηρεία

χήρος ( ουσ. αρσ. ) χήρος [ˈçiros] Αραβαν., Γούρδ. χήρους [ˈçirus] Μισθ. χηριός [çiˈrʝos] Αραβαν. σ̑ήρο ['ʃiro] Φάρασ., Φλογ. σ̑ήρους ['ʃirus] Σίλ. Πληθ. χήροζια [ˈçirozʝa] Γούρδ. ...