ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

χερίφος ( ουσ. αρσ. ) χερίφος [çeˈrifos] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Τελμ., Τροχ., Φλογ. χερίφους [çeˈrifus] Μαλακ. χερίφης [çeˈrifis] Σεμέντρ. ερίφης [eˈrifis] Σίλ. χερίφ' [çeˈrif] Σεμέντρ. Αιτ., Εν. χερίφονα [çeˈrifona] Αραβαν. ...

χερκελές (ουσ. αρσ.) χ̇ερκελές [xerceˈles] Φάρασ. χα̈ρκα̈λα̈́ς [xærcæˈlæ] Αφσάρ. α̈ρκα̈λα̈́ς [ærcæˈlæs] Αφσάρ. Από το τουρκ. ουσ. hergele (< περσ. ḫargala) = α) παλ. σημ. (και διαλεκτ.) κοπάδι αλόγων ή γαϊδουριών β) ατίθασο άλογο γ) μτφ., αλήτης (Tietze 2016: λ. hergele I).

Κοπάδι μεγάλων ζώων, κυρίως αλόγων ό.π.τ.

χέρκες ( αντων. ) χ̇ερκ͑ές [xerˈkʰes] Φάρασ., Φλογ. χ̇α̈ρκ͑ές [xærˈkʰes] Φάρασ. χ̇α̈ρκ͑α̈́ς [xærˈkʰæs] Αφσάρ. χαρκές [xarˈces] Φάρασ. χέρκις [ˈçercis] Ουλαγ. ερκ͑ές [erˈkʰes] Τσουχούρ., Φάρασ. α̈ρκ͑α̈́ς [ærˈkʰæs] Αφσάρ. χέρκες ['xerces] Αραβαν., Σίλ., Φκόσ. χα̈́ρκα̈ς [ˈxærkæs] Μισθ. α̈́ρκα̈ς [ˈærkæs] Μισθ. ...