ναργιλές (ουσ. αρσ.) ναργιλές [narʝiles] Φάρασ.

Φάρασα

νερκιλές [nerˈciles] Φάρασ.

Φάρασα

να̈ρκιλα̈́ς [nærˈcilæs] Αφσάρ.

Αφσάρι

Πληθ. νεργιλέδια [nerʝiˈleðʝa] Σινασσ.

Σινασσός

νερκιλές [nerciʹles] Φάρασ.

Φάρασα

να̈ρκιλα̈́ς [nærciˈlæs] Αφσάρ.

Αφσάρι

Από το τουρκ. ουσ. nargile, όπου και διαλεκτ. τύπ. nergile.

Ναργιλές ό.π.τ.

ό.π.τ.

νάρθηκας ( ουσ. αρσ. ) νάρθηκα [ˈnarθika] Σινασσ. νάρτηκα [ˈnartika] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σίλατ. 'άρτηκας [ˈartikas] Μισθ. 'άρτηκα [ˈartika] Ανακ., Αραβαν., Σίλατ., Τροχ., Φερτάκ. 'αρτήκα [arˈtika] Ουλαγ. νάρτηκα [ˈnartika] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σίλατ., Σινασσ., Φλογ. 'άρτηκα [ˈartika] Ανακ., Αραβαν., Σίλατ., Σινασσ., Τροχ., Φερτάκ. ...