ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ντερίν ( επίθ. ) ντερίνης [deˈrinis] Σίλ. ντερίν [deˈrin] Αραβαν., Μισθ., Σίλ., Τσαρικ. ντερί [deˈri] Μισθ. ντα̈ρίν [dæˈrin] Μισθ. νταρίν [daˈrin] Μισθ. τερίν [teˈrin] Φλογ. Θηλ. ντερίνισσα [deˈrinisa] Σίλ. Πληθ. ντερίνια [deˈriɲa] Μισθ. ντα̈ρίνια [dæˈriɲa] Μισθ. νταρίνια [daˈriɲa] Μισθ. ...

ντερίνια (επίρρ.) ντερίνια [deˈriɲa] Μισθ. τερίνια [te] Φλογ. ντα̈ρίνια [dæˈriɲa] Μισθ. Από το επίθ. ντερίν και το παραγωγ. επίθμ. -α.

1. Βαθιά ό.π.τ. : Τερίνια τα λάμνουμε (Τα οργώνουμε βαθιά, ενν. τα χωράφια) Φλογ. -ΙΛΝΕ 812 Γιάρντα ντα̈ρίνια ντα ντεμέλια άλλα λί'ου (Σκάψε βαθιά τα θεμέλια άλλο λίγο) Μισθ. -Κοτσαν.

2. Μτφ., διεισδυτικά, εις βάθος Μισθ. : Ρανώ ντα̈ρίνια (βλέπω βαθιά) Μισθ. -Κοτσαν.

ντερμάνι ( ουσ. ουδ. ) ντερμάν [derˈman] Αξ. ντερμέν [derˈmen] Μαλακ. ντιαρμάν [dʝarˈman] Μισθ. τερμάνι [terˈmani] Τσουχούρ., Φάρασ. ταρμάνι [tarˈmani] Φάρασ. ...