Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ντερέ(1) (I) ( ουσ. ουδ. ) ντερέ [deˈre] Ανακ., Αξ., Μισθ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σίλ., Σινασσ., Τελμ., Τσαρικ., Φάρασ., Φλογ. ντα̈ρά [dæˈra] Μισθ. τερέ [teˈre] Αραβ. τερές [teˈres] Σατ. Πληθ. ντερέα [deˈrea] Μισθ. ντερένε [deˈrene] Ανακ. ντερέδια [deˈreðʝa] Σινασσ. νταράια [daraja] Μισθ. τ͑αρά [tʰaˈra] Μισθ. ντερέδες [deˈreðes] Σίλ. ...
ντερέμπεης (ουσ. αρσ.) ντερέbεης [deˈrebejs] Αξ., Μαλακ., Σινασσ. Από το τουρκ. ουσ. derebey = α) τοπικός άρχοντας β) αυταρχικός άνθρωπος.
1. Αρχηγός, τιμαριούχος Σινασσ.
2. Αυταρχικός και αυθαίρετος άνθρωπος ό.π.τ.
Τροποποιήθηκε: 12/06/2025
ντερενός () ...