ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

τουρκμενίτσα ( ουσ. ουδ. ) τουρκμενίτσα [turkmeˈnitsa] Φλογ. ...

τουρκόπουλο (ουσ. ουδ.) τουρκόπουλο [turˈkopulo] Σινασσ. Μεσν. ουσ. τουρκόπουλο(ν) = Τούρκος, από το ουσ. Τοῦρκος και το παραγωγ. επίθμ. -όπουλο(ν). Η σημ. νεότ.

Μόνο σε άσμ., νεαρός Τούρκος, τουρκόπουλο : || Ασμ. Ένα μικρό τουρκόπουλο του βασιλιά κοπέλι
μια ρωμιοπούλα άρεσε κι εκείνη δεν τον παίρνει (Ένα μικρό τουρκόπουλο, υπασπιστής του βασιλιά,
του άρεσε μιά ελληνοπούλα κι εκείνη δεν τον παίρνει) Σινασσ. -Lag. Πβ. βαλανόκκο

Τούρκος ( ουσ. αρσ. ) Τούρκος ['turkos] Ανακ., Τελμ., Φάρασ., Φλογ. Τούρκους ['turkus] Μαλακ., Μισθ., Σίλ., Φάρασ. Ντούρκος ['durkos] Φάρασ. Τήρκους ['tirkus] Μαλακ. Γεν., Εν. Τουρκιού [turˈcu] Αξ., Μαλακ. Τουρκού [turˈku] Φλογ. Αιτ., Εν. Τούρκονα ['turkona] Αραβαν. Πληθ. Τούρτσ̑οι ['turtʃi] Φάρασ. Τούρτσ̑' [turtʃ] Μισθ. Τούρκ' ['turk] Αξ., Μαλακ., Φάρασ. ...