κουρκουβάτσι (ουσ. ουδ.) κουρκουβάτσι [kurkuˈvatsi] Φάρασ.

Φάρασα

κουρκουβάτσ̑' [kurkuˈvatʃ] Ανακ., Μισθ.

Ανακού, Μισθί

κουρκουβάdζι [kurkuˈvadzi] Σινασσ., Τελμ.

Σινασσός, Τελμησσός

καρκουβάdζι [karkuˈvadzi] Σινασσ.

Σινασσός

καρκαλούτζι [karkaˈludzi] Ποτάμ.

Ποτάμια

Αγν. ετύμ., πιθ. σχετίζεται με το διαλεκτ. ουσ. αρκοβατιά (ΙΛΝΕ), όπου και αρκουδοβατιά.

1. Καρπός αγριοτριανταφυλλιάς ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Φρ. 'ντον φέρει ο Μάης κρέπαλα, το γκούλι κουρκουβάτσ̑α (Όταν φέρει ο Μάιος φραγκοστάφυλα και το τριαντάφυλλο βγάλει κουρκουβάτσια˙ λέγεται για κάτι που είτε αργεί πολύ να πραγματοποιηθεί ή είναι απίθανο να συμβεί) Ανακ.

Ανακού

-Κωστ.Α.

Κωστάκης 1963

|| Ασμ. Αν ποίκ' η βάτος κλέπαρο κι η αλούτσα κουρκουβάdζι
Το τζίντζυφο μαλάσκενο κι εγώ να μη περμένω (Αν κάνει η βάτος φραγκοστάφυλα κι η αγριοδαμασκηνιά κουρκουβάτζι
η τζιτζυφιά δαμάσκηνα, κι εγώ θα πάψω να περιμένω) Τελμ.

Τελμησσός

-Αλεκτ.Άσμ.

Αλεκτορίδης 1883β

2. Αγριοτριανταφυλλιά Ποτάμ.

Ποτάμια

κουρλεντίζω ( ρ. ) κουρλετίζου [kurleˈtizu] Τσουχούρ., Φάρασ. κουρλα̈τίζω [kurlæˈtizo] Αφσάρ. κουλ-λενdίζω [kullenˈdizo] Φάρασ. κουρλενdώ [kurlenˈdο] Φλογ. κουρλετώ [kurleˈtο] Φλογ. Αόρ. κουρελέτ’σα [kureˈletsa] Φάρασ. γουλάντ'σα [ɣuˈlantsa] Φάρασ. ...