ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κουρεύω ( ρ. ) κ͑ουρεύω [kʰuˈrevo] Αξ., Γούρδ. κουρεύου [kuˈrevu] Μισθ. Παρατατ. κούρευκα [ˈkurefka] Φάρασ. κουρεύιξα [kuˈreviksa] Κίσκ. Αόρ. κούριψα [ˈkuripsa] Μισθ. κίρεψα [ˈcirepsa] Τροχ. ...

κουρί (I) (ουσ. ουδ.) κουρί [kuˈri] Σίλατ., Σίλ., Φάρασ., Φερτάκ. Από το παλαιότ. τουρκ. (< περσ.) ουσ. kürre = πουλάρι, όπου και διαλεκτ. τύπ. kuri.

Πουλάρι ό.π.τ. : Μαρτιού κουρί (Μαρτιάτικο πουλάρι· ειρων. για τα μικρά φρεσκοκουρεμένα αγοράκια) Σίλατ. -Χωλόπ. Καμηλού κουρί (Πουλάρι καμήλας) Φάρασ. -Παπαστ.-Καρακ. Συνών. κιρίκα, πουλάρι, τάι

κουριμπιζί ( επίθ. ) κουριbιζί [kuribiˈzi] Αξ. ...