ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

αιματώνω ( ρ. ) αγματώνω [aɣmaˈtono] Ποτάμ., Σινασσ. Παρατατ. αγματούσα [aɣmaˈtusa] Σινασσ. Παθ. ματούμαι [maˈtume] Φάρασ. ...

αιμώνω (ρ.) Αόρ. Παθ. αιμώθα [eˈmoθa] Φάρασ. Από το πρώιμ. μεσν. ρ. αἱμόω-ῶ, πβ. Ἡσύχ. Α 1971 «αἱμώθη· ᾑματώθη».

Ματώνω ό.π.τ. : Αιμώθαν τα νύσ̑ε τ'ς κάτου (Ματώθηκαν τα νύχια της) Φάρασ. -Dawk. Συνών. αιματώνω

αϊνάς ( ουσ. αρσ. ) αϊνάς [aiˈnas] Σίλ., Φάρασ. αϊνά [aiˈna] Ανακ., Δίλ., Μισθ., Σίλατ., Φάρασ., Φλογ. αγινά [aʝiˈna] Μαλακ. ...