ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

αϊνάς ( ουσ. αρσ. ) αϊνάς [aiˈnas] Σίλ., Φάρασ. αϊνά [aiˈna] Ανακ., Δίλ., Μισθ., Σίλατ., Φάρασ., Φλογ. αγινά [aʝiˈna] Μαλακ. ...

αϊνής (επίθ.) αϊνής [aiˈnis] Φάρασ. Ουδ. αϊνί [aiˈni] Φάρασ. Από το τουρκ. επίθ. aynı = α) ίδιος, όμοιος β) ως επίρρ., ακριβώς.

Ίδιος, όμοιος : Ση βασιλείαν 'πέσου αϊνής του τζ̑οὔτουν (Δεν είχε τον όμοιό του μέσα σε όλο το βασίλειο) Φάρασ. -Θεοδ.Παραδ. Συνών. τίπκι, Αντίθ άλλος, μπασκά, χόσι

άιντε ( επιφ. ) άιdε [ˈaide] Γούρδ., Φάρασ. άιτε [ˈaite] Σίλατ. άιdι [ˈaidi] Μισθ., Σίλ. χάιdε [ˈxaide] Αξ., Αφσάρ., Τελμ., Φάρασ., Φλογ. χάιτε [ˈxaite] Σινασσ., Φάρασ. χαϊdέ [xaiˈde] Αραβαν. χαϊdέτ' [xaiˈdet] Αξ., Μισθ. χαϊdέστε [xaiˈdeste] Αξ. ...