νυχτιάζει (ρ. απρόσ.) νυχτιάζ̑' [nix'tçaʒ] Μαλακ., Μισθ., Φλογ.

Μαλακοπή, Μισθί, Φλογητά

νυχτσ̑άζ̑' [nixˈtʃaʒ] Γούρδ.

Γούρδονος

νυχτσ̑άσ̑' [nix'tʃaʃ] Αραβαν.

Αραβανί

Αόρ. νύχτιασεν [ˈnixtçasen] Ανακ.

Ανακού

νύχτσ̑ασεν [ˈnixtʃasen] Τελμ.

Τελμησσός

νυχτιάσιν [nixˈtçasin] Μαλακ., Μισθ.

Μαλακοπή, Μισθί

Από το μεσν. ρ. νυκτιάζει. Πβ. και νεότ. τύπ. νυχτιάζει.

Νυχτώνει ό.π.τ.

ό.π.τ.

Συνών. νυχτανίσκει, Αντίθ ασπρίζω, αυγάζω, λημεριώνω :1, ξημερεύει, ξημερώνω :1

Τροποποιήθηκε: 19/06/2025

νυχτιάτικο ( επίρρ. ) νυχτιάτικο [niˈxtçatikο] Σινασσ., Φλογ. νυχτιάτ'κο [niˈxtçatko] Αξ. νυχτιάτικου [niˈxtçatiku] Μισθ. ...