ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

νυφιότη ( ουσ. θηλ. ) νυφιότη [niˈfçoti] Φερτάκ. νυφιότ' [nifˈçot] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μισθ., Σίλατ., Τροχ., Φάρασ., Φερτάκ. νυφιόσ̑' [nifˈçoʃ] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ. νυφάτα [niˈfata] Ανακ. ...

νυφιότικο (ουσ. ουδ.) νυφιότ'κο [nifˈçotko] Αξ. Από του ουσ. νυφιότη και το παραγωγ. επίθμ. -ικος.

Τα καθήκοντα της νύφης και ειδικότ. η υποχρέωσή της να μη μιλά στα πεθερικά της χωρίς την άδειά τους : Νίτσ̑α 'σ' σα γιασ̑ίτια, νυφιότ’κο δεν εκράτησε (Η Νίτσα από τις συνομήλικές της δεν τήρησε το έθιμο του νυφιότικου.) Αξ. -ΙΛΝΕ 1555 Συνών. νυφιοσύνη, νυφιότη

νυφίτσα ( ουσ. θηλ. ) νυφίτσα [niˈfitsa] Γούρδ., Τελμ., Φάρασ. νυφίdζα [niˈfidza] Σινασσ. φυνίτσα [fiˈnitsa] Φλογ. ...