Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
νύφη ( ουσ. θηλ. ) νύφη [ˈnifi] Αφσάρ., Σίλ., Σινασσ., Τζαλ., Φάρασ. νύφ' [nif] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Δίλ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Φκόσ., Φλογ. νιούφη [ˈɲufi] Σίλ. Πληθ. νυφάδες [niˈfaðes] Δίλ., Ποτάμ. νυφάδις [niˈfaðis] Τσουχούρ. νυφάες [niˈfaes] Αξ., Σεμέντρ. νυφάις [niˈfais] Μισθ. νυφάρες [niˈfares] Αραβαν. Ουδ. νύφια [ˈnifça] Φερτάκ. ...
νυφιακός (επίθ.) νυφιακός [nifçaˈkos] Ανακ., Σινασσ. Μεσν. ουσ. νυμφιακός, από το ουσ. νύμφη και το παραγωγ. επίθμ. -ιακός.
Νυφιάτικος : Ένα ζευγάρ’ νυφιακά μπότες με γουργούρια και με κοζάκια Σινασσ. -Λεύκωμα
νυφιάτικος ( επίθ. ) νυφιάτικος [niʹfçatikos] Σίλατ., Σινασσ. ...