σαπτίζω (ρ.) σαπτίζου [sapˈtizu] Μισθ.

Μισθί

σαπτώ [sapˈto] Μαλακ., Μισθ., Τζαλ., Φλογ.

Μαλακοπή, Μισθί, Τζαλέλα, Φλογητά

σαπ͑τ͑ι-έω [sapʰtʰiˈeo] Φάρασ.

Φάρασα

σαπτιέου [saptiˈeu] Φάρασ.

Φάρασα

Αόρ. σάπ'σα [ˈsapsa] Μαλακ., Μισθ., Σινασσ., Φλογ.

Μαλακοπή, Μισθί, Σινασσός, Φλογητά

σαπτούρ'σα [saˈptursa] Μισθ.

Μισθί

Από το τουρκ. ρ. sapmak = a) στρίβω, παρεκκλίνω β) παρεκτρέπομαι ηθικά. Ο αόρ. από το μεταβιβαστ. ρ. saptırmak.

1. Λοξοδρομώ, εκτρέπομαι, ξεστρατίζω ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Σάπ'σα απεκειάρτα 'σ' τη στράτα, ασ' τ' ήκ'σα αρτεπιών σες (Βγήκα από το δρόμο, γιατί άκουσα φωνές ανθρώπων) Μισθ.

Μισθί

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

|| Ασμ. Στης Αρμασίας μου το βουνό, λιθέρι εκυλίσθη
Σαπτεί σαδώ, σαπτεί σακεί, μη έρθει και με ντώκει (Στο βουνό της Αρμασίας μου κύλισε ένα λιθάρι,
κατρακυλάει προς τα δω, κατρακυλάει προς τα εκεί, μην έρθει να με χτυπήσει) Τζαλ.

Τζαλέλα

-ΚΜΣ-ΚΠ342

ΚΜΣ-ΚΠ342

2. Μτφ., παρεκτρέπομαι ηθικά Μισθ.

Μισθί

: Σαπτούρσι, ντου πήρε πις στράδα (Λοξοδρόμησε, πήρε τον κακό τον δρόμο) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

σαπτουργάν ( επίθ. ) σαπτουργάν [sapturˈɣan] Μισθ. ...