ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ιρισκίλ ( ουσ. ουδ. ) ιρισ̑κίλ [iriˈʃcil] Αξ., Φλογ. γιρισκίλ [ʝiriˈscil] Μισθ. χερίσκι [çeˈrisci] Φάρασ. ιρισ̑-σ̑ίκι [iriʃˈʃici] Φάρασ. 'λισκίν [liˈscin] Σινασσ. ...

ιριτσά (ουσ. ουδ.) ιριτσ̑ά [iriˈtʃa] Αραβ. Από το τουρκ. ουσ. rica = αίτημα, όπου και διαλεκτ. τύπ. irica. Πβ. το νεότ. ουσ. ριτζάς (Mackridge 2021: 65, 231, 248), όπου και τύπ. αρσ. ριτσάς.

Αίτημα, αίτηση : Οι Χριστιανοί ποίκαν ιριτσά σο δεσπότ’ να τους δώκ’ ιζίν’ να μη νηστέψουνε (Οι Χριστιανοί έκαναν αίτηση στον δεσπότη να τους δώσει άδεια να μη νηστέψουνε) Αραβ. -ΚΜΣ-ΚΠ163

ιρμάχι ( ουσ. ουδ. ) ιρμάκ' [irˈmak] Αραβ. ιρμάχ' [irˈmax] Αξ., Αραβ., Μπέηκ., Ποτάμ., Σινασσ., Τσαρικ., Τσελτ., Φκόσ., Φλογ. γιρμάχ' [ʝirˈmax] Μισθ., Σινασσ. Πληθ. ιρμάχια [irˈmaça] Τσαρικ. γιρμάχια [ʝirˈmaça] Μισθ. ...