ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

φτύνω ( ρ. ) φτύνω [ˈftino] Αξ., Μαλακ., Φλογ. φτύνου [ˈftinu] Μισθ., Φάρασ. φτσ̑ύνω [ˈftʃino] Αραβαν., Γούρδ. φτσ̑ύνου [ˈftʃinu] Σίλ. Παρατατ. έφτσ̑υνα [ˈeftʃina] Αραβαν. φτσένισκα [ˈftʃeniʃka] Αραβαν. φτύνισ̑κα [ˈftiniʃka] Φλογ. εφτσ̑ύνισ̑κα [efˈtʃiniʃka] Τελμ. Αόρ. έφτυσα ['eftisa] Μαλακ. έφτσ̑υσα [ˈeftʃisa] Αραβαν., Σίλ. ...

φτύσιμο (ουσ. ουδ.) φτύσιμου [ˈftisimu] Μαλακ., Μισθ. φτσύσιμο [ˈftsisimo] Γούρδ. φτσ̑ύσιμο [ˈftʃisimo ] Αραβαν. φτσ̑ύσιμα [ˈftʃisima] Σίλ. Από το νεότ. ουσ. φτύσιμον, το οπ. από το μεσν. ρ. φτύνω και το παραγωγ. επίθμ. -σιμο.

Φτύσιμο κυρ. ως έκφραση περιφρόνησης ή αποδοκιμασίας : Εκείνους σέλει φτσ̑ύσιμα (Εκείνος θέλει φτύσιμο) Σίλ. -Κωστ.Σ. Συνών. μπαγλάμ, φτύσμα

φτύσμα ( ουσ. ουδ. ) φτύσμα [ˈftizma] Μαλακ., Μισθ. φτσ̑ύσμα [ˈftʃizma] Αραβαν., Σίλ. ...