ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

φύλαγμα ( ουσ. ουδ. ) φύλαγμα [ˈfilaɣma] Φερτάκ. φύαγμα [ˈfiaɣma] Μαλακ. φύλεγμα [ˈfileɣma] Μαλακ., Φλογ. ...

φυλάγνημα (ουσ. ουδ.) φυλάγνημα [fiˈlaɣnima] Ουλαγ. φυλάκνημα [fiˈlaknima] Αραβαν. Από το ρ. φυλάω, όπου και τύπ. φυλάγνω και φυλάκνω με παραγωγ. επίθμ. -μα, όπου και τύπ. -ημα.

1. Φύλαγμα, φύλαξη αντικειμένου ό.π.τ. Συνών. φύλαγμα :1

2. Αναμονή, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται κάποιος όταν περιμένει κάποιον ή κάτι ό.π.τ. : Εκεινό με το φυλάγνημα ντεν έρεται (αυτόν με τον να τον περιμένεις, δεν έρχεται) Ουλαγ. -Κεσ. Συνών. γκιοζλέτημα :1

φυλάγω ( ρ. ) φυλάττου [fiˈlatu] Ανακ., Σίλ. φυλάκου [fiˈlaku] Μισθ. φυλάκνω [fiˈlakno] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σίλατ., Σινασσ., Φερτάκ., Φλογ. φυλάγνω [fiˈlaɣno] Ουλαγ., Φερτάκ., Φλογ. φυλάχνω [fiˈlaxno] Γούρδ. φυλέγου [fiˈleɣu] Μαλακ. φυλέκνω [fiˈlekno] Αξ., Σινασσ. φυλάω [fiˈlao] Ανακ., Φερτάκ. φυάκνω [fiˈakno] Φάρασ. φυλα̈́κου [fiˈlæku] Τσαρικ. ...