ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

βενετίζω ( ρ. ) βενετίζω [veneˈtizo] Φκόσ. ...

βενετίτσικος (επίθ.) βενετίσ̑κο [veneˈtiʃko] Αξ. Από το επίθ. βένετος και το παραγωγ. επιθμ. -ίτσικος, όπου και τύπ. -ίσ̑κο.

Πολύ γαλάζιος

βένετος ( επίθ. ) βένετος [ˈvenetos] κ.α., Κίσκ., Σινασσ., Φάρασ., Φκόσ. βένετο [ˈveneto] Αξ., Σεμέντρ., Τσαρικ., Φλογ. βένετου [ˈvenetu] Μαλακ., Μισθ. βένατου [ˈvenatu] Τσουχούρ., Φάρασ. αβένετο [aˈveneto] Τροχ. ...