Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
γονατίζω ( ρ. ) γονατίζω [ɣonaˈtizo] Μισθ., Τελμ. γονατίζου [ɣonˈatizu] Μισθ., Φάρασ. γονατσ̑ίζω [ɣonaˈtʃiˈzo] Αραβαν., Γούρδ., Σίλ. γονατσ̑ίζου [ɣonaˈtʃiˈzu] Αραβαν., Γούρδ., Σίλ. qονατίζω [qonaˈtizo] Μαλακ., Φλογ. Παρατατ. γονάτιζα [ɣoˈnatiza] Τελμ. Αόρ. γονάτσ̑ιζα [ɣoˈnatʃiza] Σίλ. Αόρ. γονάτ'σ̑α [ɣoˈnatʃa] Γούρδ. Προστ. γονάδα [ɣoˈnaða] Μισθ. ...
γονάτισμα (ουσ. ουδ.) γονάτσ̑ισμα [ɣoˈnatʃizma] Αραβαν., Γούρδ. qονάτισμα [qoˈnatizma] Μαλακ. γονάτημα [ɣoˈnatima] Μισθ., Φάρασ. Νεότ. ουσ. γονάτισμα.
Η ενέργεια ή το απoτέλεσμα του ρ. γονατίζω ό.π.τ. Συνών. ντιζλέντημα
γόνατο ( ουσ. ουδ. ) γόνυ [ˈɣoni] Φάρασ. γόνατο [ˈɣonato] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σινασσ. γόνατου [ˈɣonatu] Μισθ., Σίλ., Φάρασ. γκόνατο [ˈgonato] Ουλαγ. γόναdου [ˈɣonadu] Μισθ. γόναδου [ˈɣonaðu] Μισθ. γόνοτο [ˈɣonotο] Φάρασ. qόνατο [ˈqonato] Φλογ. qόνατου [ˈqonatu] Μαλακ. Γεν. γονατού [ɣonaˈtu] Φάρασ. ...