γονατίζω (ρ.) γονατίζω [ɣonaˈtizo] Μισθ., Τελμ.

Μισθί, Τελμησσός

γονατίζου [ɣonˈatizu] Μισθ., Φάρασ.

Μισθί, Φάρασα

γονατσ̑ίζω [ɣonaˈtʃiˈzo] Αραβαν., Γούρδ., Σίλ.

Αραβανί, Γούρδονος, Σίλλη

γονατσ̑ίζου [ɣonaˈtʃiˈzu] Αραβαν., Γούρδ., Σίλ.

Αραβανί, Γούρδονος, Σίλλη

qονατίζω [qonaˈtizo] Μαλακ., Φλογ.

Μαλακοπή, Φλογητά

Παρατατ. γονάτιζα [ɣoˈnatiza] Τελμ.

Τελμησσός

Αόρ. γονάτσ̑ιζα [ɣoˈnatʃiza] Σίλ.

Σίλλη

Αόρ. γονάτ'σ̑α [ɣoˈnatʃa] Γούρδ.

Γούρδονος

Προστ. γονάδα [ɣoˈnaða] Μισθ.

Μισθί

Αρχ. ρ. γονατίζω.

Γονατίζω, λυγίζω τα πόδια μου και στηρίζω τον κορμό μου πάνω στα γόνατα ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Γονάτσ̑ισα στα γόνατά μου απάνου (Γονάτισα, έπεσα στα γόνατα) Σίλ.

Σίλλη

-Κωστ.Σ.

Κωστάκης 1968

Γονάδα τσι φίλα ντου χέρι τ’ (Γονάτισε και φίλα το χέρι του) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Χριστού και Παναγίας το 'κόνισμα ομbρό αστεναριού αδελφό γονάτ'σ̑ε (Ο αδελφός του αρρώστου γονάτισε μπροστά στο εικόνισμα του Χριστού κα της Παναγίας) Γούρδ.

Γούρδονος

-Καράμπ.

Καράμποδος 1948

Φέρισ̑καν τότε το δεσπότη· γονάτιζεν σο μορμόρι τ' και κάνισ̑κε τρισάγιο (Έφερναν τότε τον δεσπότη· γονάτιζε στο μνήμα του και έκανε τρισάγιο) Τελμ.

Τελμησσός

-ΚΜΣ-Θεοδ.

ΚΜΣ-Θεοδωρίδη 2017

Συνών. ντιζλεντίζω, υπογονατίζω :1

Τροποποιήθηκε: 24/07/2025

γονάτισμα ( ουσ. ουδ. ) γονάτσ̑ισμα [ɣoˈnatʃizma] Αραβαν., Γούρδ. qονάτισμα [qoˈnatizma] Μαλακ. γονάτημα [ɣoˈnatima] Μισθ., Φάρασ. ...