άκουμα
(ουσ. ουδ.)
άκουμα
[ˈakuma]
Αραβαν., Γούρδ., Μισθ.
Από το ρ. ακούω και το παραγωγ. επίθμ. -μα. Πβ. το ήδη αρχ. ουσ. ἄκουσμα.
ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ