ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

αϊφόρι
αιώνια
ακαμάτευτος
ακαμάτης
ακάμωτος
ακατσούκα
ακέρδητος
ακιλαντίζω
ακιλής
ακίλι
ακιλσούζης
ακλάδευτος
άκληρος
ακλού
ακολουθώ
ακόμα
ακόνι
ακονίζω
ακουή
άκουμα
ακουμπίζω

ακίλι ( ουσ. ουδ. ) ακ͑ι̂́λ [aˈkʰɯl] Αραβαν., Αραβ., Ουλαγ., Τελμ. ακ̇ίλι [aˈkili] Τελμ. αχ̇ίλι [aˈxili] Φάρασ. 'χ̇ίλι [ˈxili] Φάρασ. 'χ̇ίλι [ˈxile] Φάρασ. άκ'λι [ˈakli] Αραβαν. ...

ακιλσούζης (επίθ.) αχ̇ιλσούζης [axilˈsuzis] Φάρασ. αχ̇ιλσούζη [axilˈsuzi] Φάρασ. ακουλσούζ̑' [akulˈsuʒ] Αραβαν. Θηλ. αχ̇ιλσούζα [axilˈsuza] Φάρασ. Ουδ. αχ̇ιλσούζι [axilˈsuzi] Φάρασ. Από το τουρκ. επίθ. akılsız = άμυαλος.

Ανότητος, άμυαλος ό.π.τ. Συνών. αβανάκος, ζεβζέκης, λαφρός :3, σαβάχος, σερσέμης, τσανός

ακλάδευτος ( επίθ. ) ακλάdευτο [aˈkladefto] Μισθ. ...