ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

μελίσσι ( ουσ. ουδ. ) μελίσσι [meˈlisi] Φάρασ. μελίσσ' [meˈlis] Ανακ., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Σίλατ. μελίσ̑σ̑' [meˈliʃ] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Φλογ. μελίζ' [meˈliz] Ουλαγ. Πληθ. μελίσσια [meˈlisça] Γούρδ., Μαλακ. μελίσ̑σ̑α [meˈliʃa] Τσουχούρ. μελίσσε [meˈlise] Φάρασ. ...

μελισσόκκο (ουσ. ουδ.) μελισσόκκο [meliˈsoko] Φάρασ. Από το ουσ. μεσν. μελίσσι και το υποκορ. επίθμ. -όκκο.

Μελισσούλα : Είχαμε α μελισσόκκο, χάσαμέν ντα (Είχαμε μιά μελισσούλα, την χάσαμε) Φάρασ. -Dawk.

μελισσούρα ( ουσ. θηλ. ) μελισσούρα [meliˈsura] Ανακ., Κίσκ., Μαλακ., Ποτάμ., Σίλατ., Φλογ. μελεσσούρα [meleˈsura] Σίλατ. ...