ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

μουστερής ( ουσ. αρσ. ) μουσ̑τερής [muʃteˈris] Αραβ., Μαλακ., Τροχ., Φάρασ. μισταρής [mistaˈris] Μισθ. Πληθ. μουσ̑τερήδοι [muʃteˈriði] Μαλακ. μιστεροί [misteˈri] Τσαρικ. ...

μούστος (ουσ. αρσ.) μούστος [ˈmustos] Μισθ., Φερτάκ. μούστο [ˈmusto] Γούρδ. Από το μεταγν. ουσ. μοῦστος.

Μούστος ό.π.τ. : Σταφύλια είχαμ’ πολλά· σταφύλια βράισκαμ’, τρώισκαμ’ γλυκά, μούστο, ρακού (Σταφύλια είχαμε πολλά · σταφύλια βρἀζαμε, τρώγαμε γλυκά, μούστο, ρακί) Φερτάκ. -ΚΜΣ-Θεοδ. Γίνιξαμ' μούστο σα φσ̑άχα γιαΐ τσ̑όδουν γουλτσ̑ύ (Δίναμε μούστο στα μικρά παιδιά επειδή ήταν γλυκός) Μισθ. -Κοτσαν. Συνών. σιράς :1

μουταμπίκ ( επίθ. ) μουταbούκ [mutaˈbuk] Φλογ. μι̂ταbι̂́κ [mɯtaˈbɯk] Ουλαγ. μι̂ταπι̂́κ [mɯtaˈpɯk] Αραβαν. μιταπούχ̇ι [mitapuˈxɯ] Φάρασ. Πληθ. μιταbίκ̇ια [mitaˈbɯca] Ουλαγ. μουταπούχια [mutaʹpuça] Τελμ. ...