σεπέτι
(ουσ. ουδ.)
σεπ͑έτ͑ι
[seˈpʰetʰi]
Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.
σεπέτ'
[seˈpet]
Ανακ., Μαλακ., Ουλαγ., Φλογ.
σεπα̈́τι
[seˈpæti]
Φάρασ.
σα̈π͑α̈́τ͑ι
[sæˈpʰætʰi]
Τσουχούρ., Φάρασ.
Νεότ. ουσ. σεπέτι, το οπ. από το τουρκ. sepet = καλάθι.
Καλάθι
ό.π.τ.
:
Τα σταφύλε ’ναίκα παίρ’κεν τα μο το σεπέτι
(τα σταφύλια η γυναίκα τα πήρε με το καλάθι)
Φάρασ.
-ΚΜΣ-Θεοδ.
Ἐνα σεπέτ' αβγά και ένα νταμουτσάνα πεκμέζ'
(Ένα καλάθι αβγά και μιά νταμιτζάνα πετιμέζι)
Μαλακ.
-ΚΜΣ-Έξοδος Β
Ση σ̑άιδη κάθιτι αν τσ̑ιγγα̈να̈́ς τσ̑αι φτένει κόσ̑-σ̑ουνα τσ̑αι σα̈π͑α̈́τ͑α
(Στη σκιά κάθεται ένας τσιγγάνος και φτιάχνει κόσκινα και καλάθια)
Τσουχούρ.
-Αναστασ.Μ.