σεντέφι (ουσ. ουδ.) σατέφι [saˈtefi] Φάρασ.

Φάρασα

σατα̈́φι [sæˈtæfi] Αφσάρ.

Αφσάρι

σιdέφι [siˈdefi] Σινασσ.

Σινασσός

ζεντέφι [zeˈdefi] Σινασσ.

Σινασσός

Από το νεότ. ουσ. σεντέφι, το οπ. από το τουρκ. ουσ. sedef (< αραβ. ṣadaf), όπου και διαλεκτ. τύπ. sädäf.

Σεντέφι, πατίνα εσωτερικού οστράκων που χρησιμοποιείται ως διακοσμητικό ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Φρ. Σετέφ οτού (Φυτό του σεντεφιού˙ Το φυτό Το θαμνώδες φυτό ρυτή η βαρύοσμη (Ruta graveolens) της οικογενείας των Ρυτοειδών (Rutaceae), κοινώς απήγανος· από την τουρκ. φρ. <em>sedef otu</em>) Αξ.

Αξός

-Μαυροχ.

Μαυροχαλυβίδης 1990

σεντίρι ( ουσ. ουδ. ) σεdίρι [se'diri] Μισθ. σεdίρ' [se'dir] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Σινασσ., Τροχ., Τσαρικ. σετίρ' [seˈtir] Τσαρικ., Φλογ. σ̑αdίρ' [ʃaˈdir] Μισθ. Πληθ. σεdίρια [se'dirʝa] Μισθ., Ποτάμ. σαdίρια [saˈdirʝa] Τελμ. σετίρε [seˈtire] Φάρασ. ...