ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

βολόνι ( ουσ. ουδ. ) βολόνι [voˈloni] Ανακ., Σινασσ., Φερτάκ. βολόν̑ι [voˈloɲi] Σίλ. βολόν' [voˈlon] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Δίλ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σεμέντρ., Σίλατ., Σινασσ., Τσαρικ., Φερτάκ., Φλογ. βι-όνι [viˈoni] Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. βγόνι [ˈvɣoni] Τσουχούρ. ...

βολονιά (ουσ. θηλ.) βολονιά [voloˈɲa] Αξ., Μισθ. Από το ουσ. βολόνι και το παραγωγ. επίθμ. -ια. Πβ. και νεότ. ουσ. βελονιά.

Bελονιά ό.π.τ.

βολονιάζω ( ρ. ) βολονιάζου [voloˈɲazu] Σίλ. μπονιάζω [boˈɲazο] Φάρασ. μbονι-έζω [mboniˈezo] Φάρασ. ...