ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

στάβλος ( ουσ. αρσ. ) στάβλος [ˈstavlos] Ανακ., Αξ., Φλογ. στάβλους [ˈstavlus] Μισθ., Τσαρικ. στάβγος [ˈstavɣos] Φκόσ. στάβκους [ˈstavkus] Αφσάρ., Τσουχούρ., Φάρασ. στάβγκος [ˈstavgos] Φάρασ. Ουδ. στάβλο [ˈstavlo] Ουλαγ., Σεμέντρ., Τζαλ., Φλογ. στάβγο [ˈstavɣo] Φάρασ. στάβκο [ˈstavko] Φάρασ. Γεν. σταβλού [staˈvlu] Αξ. σταβλοζιού [stavloˈzʝu] Αξ. ...

στάβρα (ουσ. θηλ.) στάβρα [ˈstavra] Φάρασ. Από το μεσν. ουσ. στάβαρον = πάσσαλος. Πβ. μεσν. ρ. σταβαρόω = περιφράσσω με πασσάλους.

Είδος πασσάλου με μυτερή άκρη ό.π.τ.

στάγμα ( ουσ. ουδ. ) στάγμα [ˈstaɣma] Σίλ., Σινασσ., Φάρασ. ...