ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

τέσσερα ( αριθμ. ) τέσσαρα [ˈtesara] Ανακ., Φάρασ. τέσσερα [ˈtesera] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Ουλαγ., Σίλ., Τελμ., Φερτάκ., Φκόσ., Φλογ. τέσσιρα [ˈtesira] Μισθ., Τσαρικ. τέσσ'ρα [ˈtesra] Μαλακ., Μισθ., Τροχ. ...

τεστέρου (επίρρ.) τεστέρου [teˈsteru] Φάρασ. Από το επιτατικό μόρ. τε και το επίρρ. ’στέρου (Ανδριώτης 1948: 68).

Πιο ύστερα, αργότερα Φάρασ.

τεστί ( ουσ. ουδ. ) τ͑εστί [tʰeˈsti] Φάρασ. τ͑α̈στί [tæˈsti] Αφσάρ. τεϊστί [teiˈsti] Τσουχούρ. ντεστί [deˈsti] Μαλακ., Μισθ., Τσαρικ. ...