τερτίπι
(ουσ. ουδ.)
τερτίπ'
[terˈtip]
Αξ.
τιαρτίπ'
[tjarˈtip]
Μισθ.
τ͑ερτίμπi
[tʰerˈtibi]
Φάρασ.
τ͑α̈ρτ͑ίπι
[tʰærtʰipi]
Αφσάρ.
Από νεότ. ουσ. τερτίπι = σχέδιο, τρόπος δράσης (πβ. Δαπόντ. Δακ. ἐφ. 25.6.40 «τὸ περσινὸν τερτίπι τῶν στρατευμάτων», το οπ. από το τουρκ. ουσ. tertip (< αραβ. tartīb) = α) διάταξη, κατάταξη, τακτοποίηση β) σχέδιο, προγραμματισμός γ) ιατρική συνταγή. Και ο τύπ. τερτίμπι νεότ.
1. Τρόπος
Αξ., Φάρασ.
:
Με το σι̂ρά τρία ημέρες εγιώ 'ς το τερτίπ'
(Τρεις μέρες στη σειρά με αυτό το σύστημα, με αυτό τον τρόπο)
Αξ.
-Μαυρ.-Κεσ.
Χεμ πολύ αχιλλούς ένι, χέμ κατέσ̑ει ινσανού τερτίπε
(Και πολύ μυαλωμένο είναι, και γνωρίζει τους τρόπους συμπεριφοράς του ανθρώπου, ενν. το αρκούδι)
Φάρασ.
-Παπαδ.