ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Τετάρτη ( ουσ. θηλ. ) Τετάρτη [teˈtarti] Σίλ., Φάρασ. Τετράδη [teˈtraði] Σατ., Φάρασ. Τετράδ' [teˈtrað] Ανακ., Δίλ., Μαλακ., Φλογ. Τετράτ' [teˈtrat] Φερτάκ. Τετράρη [teˈtrari] Σίλ. Τετράρ' [teˈtrar] Αραβαν. Τετράη [teˈtrai] Μισθ. Ντετράη [deˈtrai] Τσαρικ. Τετράτ' [teˈtrat] Τελμ. Τετράγ' [teˈtraʝ] Αξ. ...

τέτε (ουσ. θηλ.) τέτε [ˈtete] Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Τελμ. Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. tete = θεία (Tietze 1957: 30-31, Tietze 2019: λ. teta).

1. Θεία ό.π.τ. : Φσ̑εγιού τετέρες ντράν'σαν το γκιούλ' (Οι θείες των παιδιών είδαν το τριαντάφυλλο) Αραβαν. -Φωστ. Συνών. άμια, ζάζα, θείος, ιζά :1, νινέ, τσιτσά :2, χάλα

2. Προσφώνηση για γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας ό.π.τ.

3. Ειδικότ., προσφώνηση για την μεγαλύτερη αδελφή Αραβαν.

τετζέλι ( ουσ. ) τεdζ̑α̈́λι [teˈdʒæli] Φάρασ. τετζα̈́λι [teˈdzæli] Φάρασ. τ͑ετσ̑έλι [tʰeˈtʃeli] Φάρασ. τ͑α̈τσ̑α̈́λι [tʰæˈtʃæli] Αφσάρ. ντα̈́τσάλ' [dæˈtsal] Μισθ. ντατσάλ' [daˈtsal] Μισθ. ...