νινέ (ουσ. ουδ.) νινέ [niˈne] Ανακ., Μαλακ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ.

Ανακού, Μαλακοπή, Ποτάμια, Σίλατα, Σινασσός

νενέ [neˈne] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

νένε [ˈnene] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Σινασσ., Φλογ.

Ανακού, Αξός, Αραβανί, Μαλακοπή, Μισθί, Ουλαγάτς, Σινασσός, Φλογητά

νίνε [ʹnine] Φλογ.

Φλογητά

Νεότ. ουσ. νενέ = μάνα (Mackridge 2021: 42), το οπ. από το τουρκ. ουσ. nine = γιαγιά, όπου και τύπ. nene με την παλ. σημ. ‘μητέρα’ αλλά και με τις διαλεκτ. σημ. ‘1. μητέρα 2. μητριά 3. θεία 4. γιαγιά’. Κατά τον Αλεκτορίδη (1883: 499) από το αρχ. ουσ. νέννος, νέννα = θείος, θεία. νένα = παραμάνα, τροφός < βενετ. nena.

1. Μητέρα Ανακ., Μισθ., Ουλαγ., Σινασσ.

Ανακού, Μισθί, Ουλαγάτς, Σινασσός

: Νένε μ’τι κρέεις να σι φέρου; (Μάνα μου τι θέλεις να σου φέρω;) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. ανά, μάνα, μητέρα

2. Θεία, ιδίως γυναίκα του αδερφού του πατέρα Αξ., Μαλακ., Μισθ., Σινασσ., Φλογ.

Αξός, Μαλακοπή, Μισθί, Σινασσός, Φλογητά

Συνών. άμια, ζάζα, θείος, ιζά :1, τέτε :1, τσιτσά :2, χάλα

3. Γριά Αραβαν., Φερτάκ.

Αραβανί, Φερτάκαινα

: Πατ'σε ένα αγκάτ'· πήε σ' ένα νενέ (Πάτησε ένα αγκάθι· πήγε σε μιά γριά, ενν. να του το βγάλει) Φερτάκ.

Φερτάκαινα

-ΚΜΣ-Θεοδ.

ΚΜΣ-Θεοδωρίδη 2017

Συνών. γριά, κάκα

4. Προσφώνηση σε γυναίκα, ιδίως ηλικιωμένη Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Σίλατ., Σινασσ., Φερτάκ.

Ανακού, Αξός, Αραβανί, Μαλακοπή, Σίλατα, Σινασσός, Φερτάκαινα

Συνών. θείος :2, ιζά :2, τέτε :2

νινιλέτιμο ( ουσ. ουδ. ) νινιλέτιμο [niniˈletimo] Φλογ. ...