νικιάχι (ουσ. ουδ.) νικιάχ' [niˈcah] Αξ.

Αξός

νικ͑άχ̇ι [niˈkʰaxi] Φάρασ.

Φάρασα

νικ͑α̈́χ̇ι [niˈkʰæxi] Αφσάρ.

Αφσάρι

Πληθ. νικ͑ιάχ̇ια [niˈcʰaxia] Σίλ.

Σίλλη

Από το τουρκ. (< αραβ.) ουσ. nikâh, όπου και διαλεκτ. τύπ. nikah = α) αρραβώνας β) γάμος.

Γάμος ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Φρ. Νικιάχ χακ-κι̂́ (Δικαίωμα γάμου˙ μερίδιο που δικαιούται η σύζυγος μετά τον θάνατο του συζύγου) Αξ.

Αξός

-Μαυροχ.

Μαυροχαλυβίδης 1990

Συνών. γάμος, εβλέντημα, ευλόγημα, στέφανα, χαρά

Τροποποιήθηκε: 19/06/2025

νικιαχλαντίζω ( ρ. ) νικ͑αχλατίζω [nikʰaxlaˈtizo] Φάρασ. νικ͑α̈χλα̈τίζω [nikʰæxlæˈtizo] Αφσάρ. νικιαχλαdώ [nicaxlaˈdo] Σίλ. Αόρ. νικ͑εχλέτσα [nikʰeˈxletsa] Τσουχούρ. Παθ., Αόρ. νικ͑εχλετίστα [nikhexleʹtista] Τσουχούρ. ...