τσινί (ουσ. ουδ.) τσινί [tsiˈni] Ανακ., Μισθ., Σινασσ., Τροχ., Φλογ.

Ανακού, Μισθί, Σινασσός, Τροχός, Φλογητά

τσ̑ινί [tʃiˈni] Αξ., Μαλακ., Μισθ.

Αξός, Μαλακοπή, Μισθί

Θηλ. τσινή [tsiˈni] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

Πληθ. τσινιά [tsiˈɲa] Μισθ.

Μισθί

Από το τουρκ. ουσ. çini = α) ποσρελάνη β) διαλεκτ., ανοιχτό γαλάζιο (Καραποτόσογλου 2003: 217), πιθ. απώτερα από το αρχ. επίθ. κυανοῦς.

1. Γαλάζιο, μπλε χρώμα ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Είχιν ντυό τσινιά μάτια αν τα γαλάτσια (είχε δύο μπλε μάτια σαν τα κουμπιά) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Τσινί τασ̑ί (Γαλαζόπετρα) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

Συνών. ουρανί

2. Για ανθρώπους, ξανθός και γαλανομάτης Τροχ.

Τροχός

τσινιάρης ( επίθ. ) τσ̑ινιάρ' [tʃiˈɲar] Μαλακ. ...