τσιμπίδι (ουσ. ουδ.) τσ̑ιμbίρ [tʃim'bir] Αραβαν., Γούρδ.

Αραβανί, Γούρδονος

τσ̑ιμbί [tʃim'bi] Αξ.

Αξός

τσιμbί [tsim'bi] Μισθ., Τροχ.

Μισθί, Τροχός

Πληθ. τσ̑ιμbίγια [tʃim'biʝa] Αξ.

Αξός

τσ̑ιμbία [tʃim'bia] Μισθ., Τροχ.

Μισθί, Τροχός

Από το νεότ. ουσ. τζιμπίδι (Λεξ. Σομ., λ. τζιμπήδι), το οπ. υποκορ. του νεότ. ουσ. τσιμπίδα. Οι τύπ. τσ̑ιμbίρ και τσιμbίρ με τροπή [ð] > [r] και αποβολή του άτονου ληκτικού [i].

1. Τσιμπίδα Αραβαν.

Αραβανί

2. Πιρούνι Αξ., Μισθ., Τροχ.

Αξός, Μισθί, Τροχός

: Μη ντου τσιμbί λία φαϊά τρώιξαμ' (με το πιρούνι λίγα φαγητά τρώγαμε) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. περόνι

3. Βελόνα πλεξίματος Γούρδ.

Γούρδονος

Συνών. μίλι, τσίπρα, τσόπι

τσιμπώ ( ρ. ) τσιμbώ [tsimˈbo] Γούρδ., Μισθ., Σινασσ. τσ̑ιμbώ [tʃimˈbo] Αξ., Μαλακ. τζιμbώ [dzimˈbo] Σινασσ. τσιμbάου [tsimˈbau] Φάρασ. τσ̑ιμντώ [tʃimˈdo] Φλογ. Παρατατ. τζίμbανα [ˈdzimbana] Σινασσ. Αόρ. τσ̑ίμbσα ['tʃimbsa] Αξ. Αόρ. τσίμσα ['tsimsa] Μαλακ., Φλογ. ...