ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

περνώ ( ρ. ) περνώ [perˈno] Ανακ., Γούρδ., Μισθ. περάνω [peˈrano] Μαλακ., Φλογ. περνάνω [perˈnano] Αραβαν., Ουλαγ. περάνου [peˈranu] Μαλακ., Μισθ. Παρατατ. πέρνανα [ˈpernana] Μισθ., Ποτάμ., Τελμ. περνάνκα [perˈnanka] Φάρασ. περνάσ̑κα [perˈnaʃka] Αξ. Αόρ. πέρασα [ˈperasa] Μαλακ., Μισθ., Σίλατ. πέρνασα [ˈpernasa] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Τελμ. Υποτ. περάσω [peˈraso] Αραβαν. ...

περόνι (ουσ.) πιρόνι [piˈroni] Σίλ. περούν' [peˈrun] Φάρασ. πελόν' [peˈlon] Αραβαν., Γούρδ. περίν' [peˈrin] Φερτάκ. Από το μεσν. περόνιν = σουβλί, το οπ. από το μεταγν. περόνιον = μικρή περόνι, καρφάκι, υποκορ. του αρχ. περόνη. Η τροπή [e>i] είναι πιθανώς νεότ. (πβ. νεότ. πιρούνι) ίσως αναλογ. προς άλλα ουσ. με παρόμοια εναλλαγή, π.χ. μηρός-μερί. Πβ. τουρκ. διαλεκτ. ουσ. piron = πιρούνι (THADS 12, λ. piron) ως δάν. από την ελλ. (Meyer 1893: 46, Symeonidis 1973: 188). Για τον τύπ. περούν’ πβ. τουρκ. διαλεκτ. ουσ. perun = πιρούνι (THADS 9, λ. perun) ως δάν. από την ελλ.

Πιρούνι ό.π.τ. Συνών. τσιμπάρι, τσιμπίδι

περπάτημα ( ουσ. ουδ. ) παρπάτημα [parˈpatima] Τσουχούρ., Φάρασ. παρπάτεμα [parˈpatema] Φάρασ. πορπάτημα [porˈpatima] Ποτάμ., Φλογ. πουρπάτσημα [purˈpatsima] Γούρδ. πορπάτσ̑ημα [porˈpatʃima] Αραβαν. πουρπάιμα [purˈpaima] Μισθ. ...