ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

περπατώ ( ρ. ) παρπατώ [parpaˈto] Φάρασ. παρπαdώ [parpaˈdo] Φάρασ. πορπατώ [porpaˈto] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ποτάμ., Σίλ., Σινασσ., Φερτάκ., Φλογ. πορπαdώ [porpaˈdo] Αξ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σίλατ., Φερτάκ. πορπαdού [porpaˈdu] Ουλαγ. π͑ορπατώ [pʰorpaˈto] Μισθ. πουρπαdώ [purpaˈdo] Μισθ. πουρπατσώ [purpaˈtso] Γούρδ. πουρπαΐζου [purpaˈizu] Μισθ. π͑ουρπαΐζου [pʰurpaˈizu] Μισθ. ...

περσέγκι (ουσ. ουδ.) περσέγκι [per'seŋɟi] Αραβαν. περσεγκί [persenˈɟi] Σινασσ. Από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. persenk = εμπόδιο (THADS, λ. persenk).

1. Εμπόδιο Αραβαν. : Ετό άλλο ένα περσέγκι έν-νε σα πρέγια μ' (αυτό πια έγινε ένα εμπόδιο στα πόδια μου) Αραβαν. -Φωστ.-Κεσ.

2. Kάτι περιττό ή συνοδευτικό Σινασσ.

πέρσι ( επίρρ. ) πέρσι [ˈpersi] Ανακ., Γούρδ., Ουλαγ., Σίλ., Φάρασ. πέρσ̑ι [ˈperʃi] Φλογ. περτσ' [ˈperts] Μισθ. περσ̑' [perʃ] Αξ., Μαλακ. ...